Blog pisany w Cieniu...

Kult Eucharystii jest konsekwencją przyjęcia przez Syna Bożego ludzkiego ciała. Katolicy na całym świecie dzisiaj obchodzą uroczystość, w której oddają hołd Bogu obecnemu w Ciele i we Krwi. Warto zastanowić się nad tym wydarzeniem, które prowadzi do wiary i wynika z wiary. Św. Tomasz napisze, że natura ludzka przyjęta przez Słowo Boże, staje się nośnikiem Boga. Fakt, iż chleb po konsekracji staje się Ciałem Pana, jest rzeczywistością niespotykaną w historii, ale nie nielogicznym. Bóg w swojej Istocie postanowił przyjąć ciało ludzkie i w pełni być człowiekiem. Dla człowieka ciało jest zmienne, niszczeje i obumiera. I rzeczywiście, "sypiemy się" każdego dnia. Jednakże nie wolno nam zapominać, że Ciało Chrystusa jest ciałem zmartwychwstałym, do tego On jest Żyjącym, zasiadającym po prawicy Ojca. Właśnie dlatego, że jest Bogiem jest możliwa Jego obecność między nami za każdym razem, kiedy sprawujemy Mszę Świętą. Ciekawe, że niegdyś mocno zastanawiano się, czy

Czy dzisiejszy dzień jest okazją do streszczenia traktatu o Trójcy Świętej? Zapewne jest taką okazją. Czy w kazaniach zostanie ten temat podjęty? Zapewne tak. Czy zrozumiemy coś z niego? Dobre pytanie. Starożytny Izrael tym różnił się od całego świata wierzeń pogańskich, że wierzył (po raz pierwszy w historii naszego globu) w Jednego Boga. Bóg, który objawił się Abrahamowi, Mojżeszowi i Jakubowi był pierwszym i jedynym w historii, który objawił się jako Jeden i Jedyny (kto nie wierzy, niech znajdzie innego). Jezus Chrystus był jedyna osobą, która chodziła po naszym globie, który utożsamił się z Wszechmogącym i Jedynym Bogiem. Więcej. Nie powiedział, że Ich jest Dwóch. Powiedział, że Jedno Jesteśmy. I jeszcze posłał Ducha Świętego. Kościół pierwszych wieków przeszedł nie lada próbę usystematyzowania tej prawdy. Jak przekazać innym ten paradoks. Każdy katecheta do dziś dnia przynajmniej raz w roku przeżywa podobne ćwiczenie. Jak przekazać istotną treś

Zestawienie Zesłania Ducha Świętego z wieżą Babel, którego dokonał swego czasu Benedykt XVI, pozwala zrozumieć scenę wyjścia z wieczernika w biblijny sposób. Pamiętamy ten fragment z Księgi Rodzaju, kiedy "chcę być jak Bóg" człowieka, spowodowało objawienie się Bożej Wszechmocy w postaci pomieszania języków. Źródło wszelkiego grzechu staje się źródłem chorej ambicji. Pycha, która pcha człowieka na granicę ryzykowania wszystkim, to hazard z Panem Bogiem. Gra, w której pycha ludzka zawsze przegrywa. Skutkiem jest "choroba duszy" - która rozbija pierwotną jedność. Zobaczmy - wieżę Babel budowali ludzie zjednoczeni i solidnie pracujący w dążeniu do jednego celu. Sama budowa była czymś słusznym. Ale cel, który miał być poprzez nią osiągnięty, był jak najbardziej nierealny, był pokarmem chorej ambicji. W miejsce jedności pracy, pojawia się choroba podziału. Każdy chce być wielki. Pycha zjada jedność, zjada ludzi. Wewnętrznie dzieli. Pojawia się pragnienie zaw

Gdybyśmy wywiercili sondę geodezyjną (chyba dobrze nazywam odwiert badający warstwy gleby - jeżeli nie podejrzewam, że poprawi mnie ten, kto zna się na glebie lepiej ode mnie) pod jakimkolwiek kościołem, to dostrzeglibyśmy rzeczywiście różne warstwy. Jednakże zapewne rzadko jest ich akurat dwanaście. Domyślamy się, że chodzi o inne warstwy i o inny fundament. W drugim czytaniu mowa jest o Nowym Jeruzalem, którego obrazem jest Kościół. Jest obrazem, zapowiedzią dopiero, ponieważ Nowe Jeruzalem zrealizuje się wtedy, kiedy stanie się to, o czym wie tylko Ojciec. To Nowe Jeruzalem ma w Apokalipsie konkretne wymiary, konkretną postać. Nie chodzi o architekturę, układ domów i ulic, ale o cel. Można powiedzieć, Jan otrzymał w objawieniu konkretny plan duchowy Nowej Jerozolimy, Nowego Miasta Pana. Drogocenne kamienie podkreślają wyjątkowość tego miejsca, jego piękno i godność. Można powiedzieć "miasto godne królów". W dawnych czasach, trzeba było mieć często królewski