Blog pisany w Cieniu...

Photo by Paweł Czerwiński on Unsplash #obrazy Słowa Mk 1,21-28 Gdy w naszym życiu jest coś ważnego, jak miłość, kariera, marzenia, może dojść do pęknięcia, rozdwojenia. Utraty równowagi. Taka utrata równowagi może skończyć się źle, ponieważ może doprowadzić do upadku, utonięcia. Ale może też nauczyć nas jeszcze lepiej tę równowagę utrzymać. Młody chłopak zakochuje się po uszy. Przestaje mieć znaczenie szkoła, przyjaciele, rodzina, pasje. Utrata głowy skutkować może poważnymi konsekwencjami. Kiedy tracimy równowagę jesteśmy bez szans. Zawsze znajdzie się coś, co spowoduje, że popłyniemy, że wpadniemy po uszy. Jedynym wyjściem w sytuacji utraty równowagi, jest złapanie się czegoś, co się nigdy nie zmienia. Cywilizacja w jakiej żyjemy usiłuje nam wmówić, że wszystko jest zmienne, zależne od naszych emocji, afektów, dostosowane do naszych potrzeb. W związku z tym, prawdziwe życie nazywa się naiwnością i śmiercią, zaś drogę ku samozagładzie nazywa się prawdziwym życiem. Kiedy zrezygnujemy z

Obrazy Słowa (Mk 1,7-11) Gest Jezusa nad Jordanem to uznanie przez Boga, że człowiekowi można zaufać, że człowiekowi można powierzyć Siebie. Kiedy my przynosimy dziecko do Chrztu, kiedy to wyrażamy zaufanie Bogu. Jezus przyjmując chrzest janowy wkłada siebie w ręce ludzkości. Tej samej, która wyszykuje Mu krzyż, ubiczuje, opluje i zabije. Nie jest to droga naiwna. Jest to droga ufności. Kiedy przyprowadzamy dziecko do chrztu, to Pan nam ufa, że wychowamy do wiary, damy przykład gorliwości i będziemy się modlić. Ile z tego zaufania ma Pan Bóg widać po pustoszejących ławkach w kościołach i niskiej zdolności w wielu środowiskach do bycia chrzestnym.

Photo by Adria Berrocal Forcada on Unsplash Obrazy Słowa J 1,1-18 Dlaczego Syn Boży stał się człowiekiem? W życiu wielu z nas utrwaliło się przekonanie, że życie i życie duchowe to coś osobnego. Wiara, religijność i modlitwa należą do innej sfery niż robienie obiadu, rozmowa z dziećmi, wychowanie, wyjazd na wakacje, czy praca. Do tego stopnia, że dorosły człowiek może publicznie powiedzieć, że wiarę zostawia w szatni swojej pracy. Czy bycie żoną, matką, ojcem, wierność swoim najbliższym można zostawić w szatni? Czy mogę powiedzieć mężowi, czy żonie, że w pracy nie obowiązuje mnie wierność, miłość wobec niego lub niej? Syn Boży stając się Ciałem chce nam powiedzieć, jak bardzo blisko nas pragnie być. To znaczy, nie chce być "bogiem na obłoczku". Nie chce być "bozią z obrazka". Nie chce, żebyśmy myśleli magicznie - wchodzę do świątyni, to Bóg mnie widzi, modlę się, to jest wtedy obok mnie. A jak nie modlę się - to Go nie ma. Słowo Boga chce wejść ze mną w dialog, chc

  Rok zaczynamy od dedykacji. Jak dzisiejsza Ewangelia kończy się przypomnieniem sceny zwiastowania, kiedy anioł wyjawił przed poczęciem imię Jezusa, tak ten rok, nim się rozpocznie, wiemy, że będzie Rokiem Pańskim. Fakt oddania roku Bogu jest konsekwencją pierwszego czytania. Mianowicie Pan Bóg chce, abyśmy byli błogosławieni. Pragnie, aby ten rok nie był byle jaki, ale żeby był szczęśliwy, żebyśmy my byli szczęśliwi. W pierwszej księdze Pisma Świętego czytamy, że wszystko, co Bóg stworzył było "bardzo dobre". Ten rok nie jest wynikiem przypadku, zbiegu okoliczności lub działania sił nieczystych. Ten rok jest Bożym rokiem, danym nam przez Tego, który "Sam Jeden Jest Dobry". Prawdziwe szczęście nie polega na wyborze tego, co się chce. Prawdziwe szczęście polega na realizowaniu tego, co rozpoznajemy jako nasz cel. Dla każdego człowieka celem jest osiągnąć świętość, a ta nie jest wynikiem egoizmu czy hedonizmu, ale mojego pozytywnego odpowiadania na zaproszenie Boga d