Czy wolno zabijać? - Kara śmierci

Czy wolno zabijać?

Mijają właśnie godziny naszego życia. Dzisiaj, właśnie teraz, mijają również godziny życia skazańca, Troy'a Davies'a. Być może jego ostatnie. Sąd Stanów Zjednoczonych uznał, że dwadzieścia dwa lata temu, zabił on policjanta. Większość tych dwudziestu lat (ponad) Troy przesiedział w więzieniu.

Czy wolno zabijać?

W Katechizmie Kościoła Katolickiego w punkcie 2267 widnieje zapis, który zdaje się dopuszczać karę śmierci. Mówi on, że jeżeli społeczeństwo nie ma innej drogi do obrony życia swoich obywateli, może zastosować ten najwyższy wymiar kary. Należy dodać, że ten zapis nie znalazł się w pierwotnej wersji Katechizmu.

Co to jest kara i dlaczego ją stosujemy?

Każda władza ma prawo karać, co wynika z jej obowiązku obrony dóbr powierzonych jej osób. Kara ma jednak określone cele, które pozwalają powiedzieć nam też o jej granicach:

Cel pierwszy: naprawienie nieporządkuWykroczenie lub zbrodnia sprawia, że psuje się jakiś ustalony wcześniej porządek. Społeczność, przez ustalone prawo mówi: "nie wolno kraść". Jeżeli jedna z osób w społeczności ukradnie, społeczność może udawać, że tego nie widzi, ale wówczas wszyscy intuicyjnie nazwą to "niesprawiedliwością". Albo wolno kraść, albo jednemu wolno więcej. Stąd kara - żeby naprawić zaistniały brak porządku. Dopiero po ukaraniu winowajcy zostanie przywrócony właściwy porządek między odpowiedzialnymi (władzą) i powierzonymi tej odpowiedzialności.
Cel drugi: poprawaUkarany jest częścią społeczności. Klaps wymierzony dziecku za jakieś przewinienie jest (albo był w przeszłości) ostrzeżeniem, aby nie robił tego więcej. Kara pomaga człowiekowi skłonnemu do zła powiedzieć mu "nie". Z obawy przed konsekwencjami.

Kiedy zatem kara śmierci jest słuszna i wolno ją zastosować?

W tym samym punkcie, w którym Kościół przyznaje, że mogą istnieć sytuacje, w których kara śmierci jest konieczna i jedyną możliwością obrony społeczności przed złem, przypomina Katechizm również zdanie z encykliki Evangelium Vitae, Jana Pawła II:
Przypadki absolutnej konieczności usunięcia winowajcy "są bardzo rzadkie, a być może nie zdarzają się już wcale"
Nie zdarzają się już wcale

Skazany na karę śmierci Troy Davies został utrwalony na kamerach filmowych w trakcie procesu z krzyżem na piersi. To bardzo stary i uznany przez wszystkich znak pokuty. Więcej - wyrok śmierci został oparty na wątpliwych i podważanych dowodach. Prezydent St. Zjedn., pomimo apelu wielu ludzi, w tym m.in. Ojca Świętego, nie skorzystał dotychczas z prawa łaski.

Proszę o modlitwę za skazanego Troy'a, za wszystkich skazanych. Za więźniów też trzeba się modlić.

Przeczytaj też

Co Jezus dzisiaj wyrzuca z mojej świątyni?

Obraz
Świątynia. Można wyobrazić sobie tłumy ściągające do miejsca najświętszego dla Izraela, na Świętą Górę. Wszyscy szli do Domu Przebywania Jahwe, aby Jemu oddać pokłon. Między nimi nagle zaczyna się jakieś zamieszenie. Mężczyzna zaczyna wywracać stoły, po kamiennej posadzce turlają się monety, w powietrze ulatują wydostane z klatek ptaki, ludzie zaczynają krzyczeć. Kiedy biernie przyglądamy się zamieszaniu, mało mnie nas to dotyczy. Ale w pewnym momencie ktoś podbiega i wyrzuca nagle wszystko, co dla nas było ważne. Jezus, który robi porządek. Nie zawsze takiego Jezusa akceptujemy, nie zawsze takiego Jezusa chcemy przyjąć. Kiedy chodzi o innych, kiedy innym robi porządek, innych nazywa "plemieniem żmijowym", albo innym wywraca stoły, wtedy jest ok. Ale kiedy nam robi porządek... sprawa się komplikuje. Jezus ze sprawami, które nie pasują do świętego miejsca, nie dyskutuje. Nie prowadzi dyskusji, nie polemizuje. Wyrzuca to, co przeszkadza człowiekowi w jego relacji z Bogi
Czytaj więcej

Pokaż Jezusa!

Obraz
  Photo by  Levi Meir Clancy  on  Unsplash Obrazy Słowa J 12,20-33 Wycieczki są niesamowite. Z każdej potrzebujemy pamiątek - magnes, koszulka, kubek, album. Do Jerozolimy pielgrzymują tłumy. Od zawsze. Takich turystów mamy uwiecznionych nawet w Ewangelii. Przybyli z diaspory greckojęzycznej Żydzi nie chcą odejść z Jerozolimy bez wrażeń. Zobaczenie Rabbiego z Nazaretu to wydarzenie. Filip zdaje się być zakłopotany prośbą. Pewnie ktoś znał kogoś, kto znał kogoś, kto wiedział, że on mówi po grecku i jest podobny takim przybyszom z "wielkiego świata". Turyści - pielgrzymi idą do Filipa. On zaś idzie do Andrzeja. Okazuje się, że nawet apostoł sam nie może pokazać Jezusa. Tworzy się wspólnota. Kiedy chcemy zobaczyć Jezusa? Ta Ewangelia, jak każde Słowo, dzieje się dzisiaj. W naszym życiu. Ileż razy chcemy zobaczyć moc Jezusa? Kiedy wali nam się świat, dotyka choroba, zwykła chandra, bezsens, kiedy przychodzi kryzys w małżeństwie, albo brak wiary, chcemy wtedy zobaczyć, doświadczyć
Czytaj więcej

Mimo zamkniętych drzwi i ludzkich obaw

Obraz
#obrazy Słowa Photo by  Rosie Kerr  on  Unsplash J 20, 19-31 Popatrzmy na tą scenę. Zamknięte drzwi. I grupka dość zagubionych mężczyzn, mających przynajmniej trzy poważne problemy. * problem pierwszy: ryzyko śmierci Wydaje się, że to najpoważniejsze ze zmartwień Apostołów. Jako uczniowie ukrzyżowanego za herezję Mistrza mają nad sobą realną groźbę ukamienowania. Dotychczas chronił ich autorytet Jezusa z Nazaretu, ale teraz, kiedy Pan odszedł, kto się za nimi wstawi? * problem drugi: Jezus żyje! Tak: zdaje się, że Apostołowie nie przyjęli plotek o Zmartwychwstaniu z wielkim optymizmem. Nie tylko, że nie mieściło się to w ich rybaczych i celniczych głowach. Nie tylko budziło w nich zgrzyt to, że ktoś może powstać z martwych sam z siebie. Mieli prawi być z innego powodu mocno zasmuceni. Gdyby dotrzymali słowa, gdyby byli wzorowymi uczniami, postąpili zgodnie z przysięgą - wszystko było by "cacy". Problem jednak jest taki, że wszyscy są zdrajcami. I spotkanie z Jezusem wcale nie
Czytaj więcej

Idź do światła

Obraz
Obrazy Słowa Photo by Missy Fant on Unsplash J 3,14-21 Niebawem będzie wiosna. Na pewno z zadowoleniem damy się głaskać ciepłym promieniom słońca, coraz częściej towarzyszącym nam w ciągu dnia. Prawdopodobnie za chwilę będzie też tak, że z nadmiaru ciepła będziemy szukać schronienia przed upałem w miłym cieniu 1. Stań w świetle Potrzebujemy światła, bo potrzebujemy żyć. Możemy bać się, że światło spowoduje, że zbuntujemy się sami przeciw sobie. Ale światło pozwala mi dojrzeć przede wszystkim Tego, który pozwala mi je dostrzec i pozwala mi się tym światłem cieszyć. Światło jest darem od Boga dla Jego dzieci. Warto dziękować za światło i pokonywać lęk, stawać w świetle. Może w świetle czasem widać brud i kurz, ale bez światła nie docenię blasku. 2. Nie przyszedł potępić Bóg nie jest komornikiem. Misja Jezusa jest po to, abyśmy dostrzegli Boga jako Miłującą Miłość. Abyśmy przestali bać się Jego działania, ale pozwolili dotykać się i przemieniać poprzez Jego działanie. Tylko wyjście z ciem
Czytaj więcej